top of page
Huilende baby's

 

Als je baby huilt, roept dat veel vragen op. Wil hij/zij aandacht, gewoon lekker bij je zijn of is er wat anders aan de hand? Voor jonge ouders kan het heel moeilijk zijn om de juiste reden te achterhalen, alles is nieuw. Een baby maakt heel wat mee vanaf het moment dat hij/zij in de baarmoeder groeit tot na zijn/haar geboorte. Sommige baby's hebben moeite met de veranderingen en het wennen aan alle nieuwe ervaringen. Denk aan eventuele broertjes en zusjes, drinken uit de borst of fles, kleding, het hielprikje, het hebben van krampjes: alles is onbekend en enerverend .Het kan spanning opleveren en die moet de baby kwijt  kunnen. Als volwassene raken we stress  kwijt door bijvoorbeeld te sporten, maar vooral een huilbui kan lekker opluchten. Voor een baby is huilen de manier om zijn/haar spanning kwijt te raken en emoties te laten zien. Onze eerste reactie bij een huilende baby is dat we het snel proberen te troosten en af te leiden. Wij gaan ervan uit dat een baby die huilt ongelukkig is. Voor het jonge kind is het belangrijk zich begrepen te voelen als hij zijn  emoties  kwijt wil, en is het fijn als  hij/zij  dan kan en mag huilen. Liefst op de arm van een van de ouders, dat is veilig. Als je kindje blijft huilen, kan je daar als ouders onzeker van worden en daar zelf ook gespannen van raken. Deze spanning geef je dan weer door aan de baby, zodat er een vicieuze cirkel ontstaat. We kunnen samen kijken hoe we de baby kunnen helpen.

Ook grotere kinderen kunnen moeite hebben om nieuwe ervaringen te verwerken, zij kunnen daar ongedurig en dwars van worden. Zelfs als kinderen kunnen praten, zijn ze niet altijd in staat duidelijk te maken wat hen dwarszit. Ook deze kinderen kunnen, samen met hun ouders, baat hebben bij een haptonomische benadering.

 

Meer info over: 

 

 

 

 

​

 

 

 

bottom of page